Comezamos ás 7 do serán.
Estaban a retransmitir un partido de futbol do Cornellà co Llavaneras, que por certo saíu vencedor o equipo da nosa localidade. Que reciban as nosas felicitacións.
Despois dunha pequena introducción, con algunha que outra información local (os diversos "Magostos" que celebran algunhas das Asociacións Galegas na provincia) e un convite para que asistan á Asemblea Informativa que realiza a nosa "Asociación Cultural Rosalía de Castro", facemos a nosa primeira comunicación con Galicia e conectamos con XULIO SIMÓN.
Voltamos a lembrarlles que poden achegarse á Saudade, Sabadell ou a Mollet, que celebran unha conmemoración dedicada a Rosalía de Castro. Paga a pena achegarse.
Agora conectamos outra volta con Galicia, e neste caso a nosa conexión é con PACO RIVAS, o noso poeta da Mariña Lucense, que nos deleita coa súa conversa e acaba a súa intervención co recitado duns versiños "quetiño" xa que pertencen ao seu ultimo libro de poesías.
Tomámonos a licencia de reproducilos aquí, para quen non teña o vagar e a pacencia de escoitar da súa propia voz ao noso poeta estimado.
Estaban a retransmitir un partido de futbol do Cornellà co Llavaneras, que por certo saíu vencedor o equipo da nosa localidade. Que reciban as nosas felicitacións.
Despois dunha pequena introducción, con algunha que outra información local (os diversos "Magostos" que celebran algunhas das Asociacións Galegas na provincia) e un convite para que asistan á Asemblea Informativa que realiza a nosa "Asociación Cultural Rosalía de Castro", facemos a nosa primeira comunicación con Galicia e conectamos con XULIO SIMÓN.
Voltamos a lembrarlles que poden achegarse á Saudade, Sabadell ou a Mollet, que celebran unha conmemoración dedicada a Rosalía de Castro. Paga a pena achegarse.
Agora conectamos outra volta con Galicia, e neste caso a nosa conexión é con PACO RIVAS, o noso poeta da Mariña Lucense, que nos deleita coa súa conversa e acaba a súa intervención co recitado duns versiños "quetiño" xa que pertencen ao seu ultimo libro de poesías.
Tomámonos a licencia de reproducilos aquí, para quen non teña o vagar e a pacencia de escoitar da súa propia voz ao noso poeta estimado.
Os meus versos son cancións
que lle aprendín de pequeno,
ó xugo tirar do arado
ó xílgaro, á rula, ó merlo,
ó lene asubiar do carro,
ó mar, á fervenza, ó rego,
ó vento contra un carballo,
ó piñeiro, ó toxo, ó fenlo,
ás estreliñas, ó orballo,
ó albor que desperta o ceo,
ás sete cores dun arco,
e nada do meu maestro.
E este que segundo dixo el, define ao seu pobo:
Por entre NOIS e ORXAL
hai un carreiro,
dous regos,
moitos verdes en camás,
cun anaquiño de ceo
... e aínda máis ...
que lle aprendín de pequeno,
ó xugo tirar do arado
ó xílgaro, á rula, ó merlo,
ó lene asubiar do carro,
ó mar, á fervenza, ó rego,
ó vento contra un carballo,
ó piñeiro, ó toxo, ó fenlo,
ás estreliñas, ó orballo,
ó albor que desperta o ceo,
ás sete cores dun arco,
e nada do meu maestro.
E este que segundo dixo el, define ao seu pobo:
Por entre NOIS e ORXAL
hai un carreiro,
dous regos,
moitos verdes en camás,
cun anaquiño de ceo
... e aínda máis ...
Comentarios
Mentras eu esta fin de semana agasalleime cunha estadía de relax absoluto mergullado nas augas saladas e quentiñas dun balneario galego...ti estabas ó pe do micrófono.
Abonda con darche as grazas hoxe?
(Ben sei que non fai falla, pero...pétame)
Unha aperta
Graciñas...